چگونه مورچه‌ها لاشه‌هاي مرده را تشخيص مي‌دهند؟
در بين حشره‌شناسان، اين نظريه معمول بود كه مورچه‌هاي مرده بر اثر تجزيه تركيبات شيميايي كه از خود توليد مي‌كنند (مانند اسيدهاي چرب)، مرگشان را به مورچه‌هاي زنده داخل كلوني نشان مي‌دهند اما تحقيقات محققان دانشگاه Riverside روي مورچه‌اي آرژانتيني شواهدي مبني بر استفاده از يك مكانيزم متفاوت در انتقال لاشه مورچه‌هاي مرده به خارج كلوني به دست آمده است.
در آخرين نتايج چاپ شده در نشريه آكادمي ملي علوم، محققان گزارش كرده‌اند كه تمام مورچه‌ها اعم از مرده و زنده دائما داراي يك سري تركيبات شيميايي مربوط به مرگ هستند كه مورچه‌هاي زنده تركيبات ديگري را نيز كه مربوط به حيات مي‌شود، با خود دارند.هنگامي كه يك مورچه مي‌ميرد، تركيبات مربوط به حيات از بين مي‌رود يا بسيار كم مي‌شود و فقط تركيبات شيميايي مربوط به مرگ باقي مي‌ماند ، نه به اين دليل كه بدن مورچه مرده پس از مرگ يك تركيب شيميايي جديد از خود آزاد مي‌كند، بلكه به اين خاطر كه مورچه مرده ديگر مانند مورچه‌هاي زنده كه مسوول انتقال لاشه‌ها به خارج از كلوني هستند، از حس بويايي استفاده نمي‌كنند.
نتايج اين آزمايش باعث حل يك معماي ديرينه در ارتباط با رفتار حيوانات شد و تصورات غلط قبلي را كه عمومي شده و در مقالات ذكر شده بود، تصحيح كرد. جاي هيچ شكي نيست كه از بين رفتن تركيبات شيميايي مربوط به حيات باعث ايجاد رفتار مورچه‌هاي حامل مردار در قبال لاشه مورچه مي‌شود تا افزايش تركيبات شيميايي مربوط به مرگ.
محققان به منظور تشخيص و شناسايي تركيبات شيميايي مربوط به حيات در مورچه آرژانتيني از تكنيك‌هاي شيمي تجزيه استفاده كردند.
آنها از تركيبات iridomyrmecin و dolichodial استفاده كردند. اين تركيبات شبيه به تركيباتي است كه در انواع مورچه‌ها وجود داشته و نشانگر رفتار آنها در برخورد با مورچه‌هاي مرده است. ادامه مطالعات نشان داد كه تحريك رفتار مرده‌انگاري در مورچه آرژانتيني بيشتر با كاهش يا نبود علائم شيميايي مربوط به حيات مرتبط است تا علائم شيميايي مربوط به مرگ.
درك و فهم دقيق اين كمانيسم در مورچه آرژانتيني مي‌تواند محققان را در رسيدن به روش‌هاي محيطي متعادل‌تري براي مبارزه با آفاتي كه احتمال آلودگي را افزايش مي‌دهند كمك كند و در نتيجه استفاده كمتر از حشره‌كش‌ها را به همراه داشته باشد. منبع :جام جم آنلاين